หน้าแรก -> โอวาทปาติโมกขคาถา

โอวาทปาติโมกขคาถา

สัพพะปาปัสสะ อะการะณัง,
การไม่ทำบาปทั้งปวง;

กุสะลัสสูปะสัมปะทา,
การทำกุศลให้ถึงพร้อม;
สะจิตตะปะริโยทะปะนัง,
การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ;
เอตัง พุทธานะสาสะนัง,
ธรรม ๓ อย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย;
ขันตี ปะรามัง ตะโป ตีติกขา,
ขันติ คือความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง;
นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา,
ผู้รู้ทั้งหลาย กล่าวพระนิพพานว่า เป็นธรรมอันยิ่ง;
นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะฆาตี,
ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย;
สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยังโต,
ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย;
อะนูปะวาโท อะนูปะฆาโต,
การไม่พูดร้าย, การไม่ทำร้าย;
ปาติโมกเข จะ สังวะโร,
การสำรวมในปาติโมกข์;
มัตตัญญุตา จะ ภัตตัสมิง,
ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค;
ปันตัญจะ สะยะนาสะมัง,
การนอน การนั่ง ในที่อันสงัด;
อะธิจิตเต จะ อาโยโค,
ความหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง;
เอตัง พุทธานะสานัง,
ธรรมเหล่านี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.


สารบัญ